Dört duvar arasında yaşamak
Yabancı gözlerden hep ürkerek
Kireç kokusunda yalnızlık
Göklerden uzak soluk alarak..
Nefesler ağır ağır gezinir
Duyulan her ses birer ürpertidir
Boyaları dökük bir odada yaşamak
Biraz hüzünlü biraz kaçamak
Olmasada beyaz bir ışık
Düşler sarı hüküm giysede
Her nesnede varsa da dagınıklık
Özgürdür insan bu kuytu yerde
Acı çekmek ister ya insan içten
Olmadık zamanda ağlamak bazen
Saklanmak isterde hani her gölgeden
İşte bu çilekeş oda her derde mesken…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder