ADEM KENAN

TaaPunaT

Sen bana bakma,
Ben senin baktığın yerde olurum..

14 Aralık, 2009

TEVVET

TEVEKKUL 007


1-)Her şey üç hafta falan önce benim Istanbulda tam 5 seneden beri ikamet ettiğim yerleri terkedip Boğaziçi üniversitesinin çok yakınında, yeni bir apartmana taşınmamla başladı.. Dediğim gibi öğrencilik yıllarımda okulun 5-6 durak uzaklığında bulunan bir semtte yaşamıştım hep.. (Evim okuldan taksiyle gidildiği zaman 10-15 dakikalık bir mesafedeydi.. Ama ben hiç taksiyle gitmediğim için kesin bir sayı veremeyeceğim maalesef.. :) Hep kendi arabamla gidiyorum çünkü.. :)

2-)Neyse, meseleyi fazla uzatmadan bu gün asıl anlatmak istediğim konuya geliyorum: Yaşadığım eski apartmandan farklı olarak bu yeni apartman Boğaziçi üniversitesinin dibinde olduğu için tam bir öğrenci yığınıdır.. Ve maalesef bu dairelerin çoğunda bir birinden güzel kızlar yaşamaktadırlar.. (Kız olduklarından tam emin değilim aslında.. Bazı şeyler vardır ki denemeden bilemezsiniz çünkü..) Neden ‘maalesef’ dediğimi merak etmişsinizdir belki ama anlatmak istediğim konu da bu ya zaten.. Ne yalan söyleyeyim, ben çocukluğumdan beri güzel kızlara karşı hep ayrı bir ilgi ve alakaya sahip bir insanımdır.. (Ya kızları zaten genelde seviyorum ama özellikle güzel olanlarına karşı ayrı bir ilgim vardır işte nedense..) Ve bu denli çok sevdiğim için de, doğal olarak (evet doğal olarak) apartmanda önüme çıkan her güzele yerli yersiz bir ilgi ve sevgi gösteriminde buluna biliyorum..

3-)En başından anlatacak olursam, bu işe, apartmandaki ilk günlerimden başlayarak, giriş çıkış zamanı karşılaşır karşılaşmaz sevecen görünüp selam vermekle.. Kapıda karşılaşmışsak hemen bir saniye bile kaybetmeden geriye çekilip nazik bir şekilde yol göstermekle.. Ve yol verirken de yüzüme centilmenlik yapmış olmanın kattığı o gurur ifadesiyle bir ‘buyurun’ demeyi de ihmal etmemekle başladım.. Ama dediğim gibi sevgim bu kadarıyla yetinmeye müsaade etmeyecek kadar derindi, büyüktü maalesef.. Ne mi yaptım? Ne yapmadım ki..

4-)Hayır, bir kere şu noktanın kesinlikle iyi anlaşılmasını istiyorum: Ben her şeyden önce karakter gereği komşuluğa ve komşuluk haklarına son derece önem veren birisiyim.. Evde ne zaman bir çay demlesem mesela, hemen o çayın en iyi yerinden bir bardak alıp üst komşu kızlara götürmezsem içim rahat etmiyor işte.. (Ben evimize damacanayla su isteyecem ve komşulara ikram etmeyecem mesela.. Hayatta içemem o suyu.. Zehir zıkkım olur bana.. ) Ayrıca ben evde sık sık kendim bir şeyler hazırlayan birisiyim sonuçta.. Ve haliyle gün içinde onlara da yaptığım şeylerden ikram edeyim diye beş on kez elimde bir şeylerle komşularımıza inip çıka biliyorum.. (Ne pastalar, ne börekler.. Hayır kesinlikle sırf kızlara götüreceğim diye yapıyormuşum gibi algılanmasına karşıyım.. Doğru daha önce hiç böyle şeyler yapmıyordum ama bir yerlerden de başlamak gerek sonuçta..)

5-)Ama maalesef bazen tatsızlıklar ola biliyor işte.. Size anlatınca kesin bana hak vereceğinizi biliyorum ama ben sadece bir iki tanesini anlatmakla yetineyim isterseniz: Geçen sabah çamaşırları makineden alıp kurusun diye balkona astım.. Ama gece 12 gibi eve dönünce, çamaşırlarımın yerinde olmadığını görmek beni baya bi tedirgin etti açıkçası.. Aklıma hemen, kesin öğlen rüzgar esmiştir ve komşuların balkonuna falan atmıştır tarzında bir şeyler geldi doğal olarak.. Işte bu olayı abarttıkça abarttılar maalesef..

6-)Neymiş, öylesine hafif bir rüzgarın çamaşırlarımı iki üst balkona atma ihtimali yokmuş da, ondan gecenin on iki buçuğunda kapılarını çalıp, içeriye davet edilmeden balkona hücum etmiş olmamın hiçbir mantıklı açıklaması yokmuş da.. En iyisi gidip alt katlara bakmam gerekiyormuş da.. falan filan işte.. Hayır şu var, bizim alt katta sadece bir daire var ve o dairede de sadece üç tane erkek öğrenci yaşıyor.. Dolayısıyla ben rüzgarın benim çamaşırlarımı bir erkek evine ata bilecek kadar insafsız olduğunu düşünmek istemiyordum işte.. Nitekim öyle de oldu.. Öğlen gibi ev arkadaşım kendi elbiselerini asmak için zaten kurumuş olan benimkileri toplayıp dolabıma kaldırmış.. Dolayısıyla olayı abartmaya hiç gerek yoktu yani.. Gecenin o saatinde kızların öyle arıza çıkarmalarına hiçbir anlam veremedim doğrusu.. (Aslında merdiven bulmuş ola bilseydim hiç rahatsız etmeden çıkıp balkonlarına bakacaktım ama görünen o ki Allahtan bulamamışım.. Gecenin bi yarısı balkonumuzda ne işin var falan diye öldürürlerdi beni.. Her şeyi abartıyorlar işte böyle.. Sanki ben gecenin bir saati balkonlarında oturup onları gecelikle seyretmeye çok meraklıyım da.. ) Neyse..

7-)Ikinci tatsız olay da lanet bir kedi yüzünden yaşandı.. Iki üst kattaki o cadaloz kızlarla çamaşır yüzünden arayı bozunca, pürdikkat bir şekilde hemen bir üst kattaki komşularımıza odaklanmaya başladım.. Ve bir gün nihayet o beklenen gün geldi: İçlerinden en güzeli (ki daha önce birkaç kere kapıda yol vermişliğim vardı kendisine) kapıyı çalıp kedisinin kaybolduğunu ve eğer görürsek kendilerine bildirmemizi rica ediyordu.. Tabi günlerdir kolladığım bu fırsatı elimden kaçıramazdım.. Hemen baya üzülmüş gibi bir surat ifadesine bürünüp, ne denli bir kedisever olduğumu anlatmaya başladım.. Aslında çocukluğumdan beri kedileri insanlardan daha çok sevdiğimi ve ilerdeki en büyük hedeflerimden birisinin insanları kediler hakkında daha bilinçli bir hale getirmek olduğundan falan bahsettim.. Bu saate kadar her şey tam istediğim gibi, tıkırında yürüyordu.. Ama işte ne olduysa kızın teşekkür edip kendi dairesine çekilmesinden sonra oldu..

8-)Tevekkül 007 kendine bir misyon edinmişti artık: Nereden olursa olsun o lanet kediyi bulup kıza teslim etmem gerekiyordu.. (Ama şu var, ben bu güne dek kedilerden kesinlikle hoşlanmayan ve hayatında bir kere bile olsun parmak ucuyla dahi olsa kedilere dokunmamış birisiyim..) Ama bir şekilde bulmam gerekiyordu işte o kediyi.. Kız gittikten yaklaşık on dakika falan sonra hemen elime bir kağıt kalem alıp kapılarını çalmak için bir üst kata fırladım.. Beni görünce bir az şaşırır gibi oldu ama kısa bir toparlanmadan sonra, eğer onun için de uygunsa odasına geçip kedi hakkında bir az bilgi edinmek istediğimi belirttim.. Bir az garip karşıladığını görünce, bari kapıda birkaç temel sorular sorayım diye düşündüm.. (Kedinin cinsiyetini, yaşını, eğitim durumunu, ciddi bir ilişkisinin olup olmadığını falan filan işte.. Erkek kedi olduğunu öğrenince yaşını sormakta bir mahsur görmedim doğrusu..) Hepsini teker teker not edip, bir ara kesinlikle bize gelmesi gerektiğini, kedi hakkında konuşmamız gereken çok önemli meselelerin olduğunu belirtip (hatta kediyi konuşmak için bu haftasonu sinemaya gitmemizin iyi ola bileceğini anlatıp) ayrıldım ordan..

9-)Artık ok yaydan çıkmıştı benim için ve etrafımda hiç kimse durduramazdı beni.. Iki gün zarfında sağdan soldan rastgele bulup kız baksın diye dairesine götürdüğüm kedi sayısı çoktan elliyi aşmıştı.. Işte ne tatsızlık olduysa o sonuncu simsiyah iğrenç kediyi götürdüğüm zaman oldu: Kız bana hiçbir şekilde kabullenemeyeceğim suçlamalar yağdırıyor, amacımın kedi falan bulmak olmadığını haykırıyordu..Böyle bir sonuca nasıl vara bileceğini sorunca da, bu kanıya bana her seferinde kedisinin bem beyaz bir kedi olduğunu söylemesine rağmen, benim gün içinde hep farklı renklerde kediler bulup getirmemden dolayı vardığını söylüyordu.. Benim yüzümden iki üç gündür evinde rahat oturamadığından, dün sabahın beşinde elimde iki kediyle kapısını çalmış olmama inanamadığından ve en kötüsü de bir daha elimde kedi rahatsız edersem polis çağıra bileceğinden falan bahsediyordu..

10-)Kendimi savunmak adına, kedinin birkaç gündür dışarıda olduğu için kirlenme ihtimalinin çok yüksek olduğunu ve dolayısıyla da renk değiştire bilceğini düşündüğümü falan anlatmaya çalıştım ama kesinlikle ciddiye alınmıyordum artık.. Sonuç olarak da dün ben evde yokken apartman görevlisinin yanında üç adamla eve gelip beni sorduğunu söyledi arkadaşlar.. Ama her şeye rağmen ben, bu kısa süre zarfında apartman sakinlerine yapmış olduğum hizmetlerden dolayı teşekküre gelmiş ola bileceklerini umuyorum.. (Yalnız, geldikleri zaman içlerinden birisinin elinde bulunmuş olan o sopaya bir anlam vere bilmiş değilimdir henüz.. Eğer hep beraber gidip o kızlardan intikam alalım diyeyse, ben gerçekten kin tutmayan birisiyim ve bu işe kesinlikle razı olamam..)



Alıntıdır: Tevekkül Mehreliyev arşivinden =)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Sessizlik

Ve bir garip ademoğlu..

Etiketler

ORTAK

Etiketler

Kitaplar

  • Karıncalar
  • SEMERKAND
  • Kürk Mantolu Madonna
  • Veronika Ölmek İstiyor
  • Red Tent

Tiger

Tiger

Hakkımda

Fotoğrafım
Paramparça Aşklar ve Köpekler...